1 κιλό κυδώνια (πρέπει να είναι καθαρό κιλό, δηλαδή καθαρισμένα και κομμένα σε κομμάτια «κυδωνάτα»)
1 κιλό ζάχαρη
2 φλιτζάνια νερό
Λίγη βανίλια
2 ξύλα κανέλας
1 κουταλιά λεμόνι
1 κουταλιά μέλι
1 νεροπότηρο ανακατεμένο μείγμα ξηρών καρπών από αμύγδαλα (καθαρισμένα & ξεφλουδισμένα) και καρύδια (ελαφρώς κοπανισμένα)

Βάζουμε τα κυδώνια στην κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη, το νερό και το μέλι και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να δέσει το γλυκό. Όταν το γλυκό έχει δέσει προσθέτουμε τη βανίλια, το λεμόνι τα ξύλα κανέλας, τους ξηρούς καρπούς και το αφήνουμε στην κατσαρόλα να κρυώσει το μείγμα. Όσο είναι ακόμη ζεστό είναι αραιό. Πήζει όσο αρχίζει να περνά η ώρα.
Επειδή το «κουφέτο» ήταν το παραδοσιακό γλυκό των γάμων, το ετοίμαζαν λίγες ώρες πριν την γαμήλια τελετή και το σερβίριζαν στα τραπέζια μέσα σε μεγάλες πιατέλες κατά τη διάρκεια του γαμήλιου γλεντιού που ακολουθούσε.
Σήμερα μπορούμε να το διατηρήσουμε σε βάζο και να το σερβίρουμε ως παραλλαγή του γλυκού κουταλιού «κυδώνι».

Ο συμβολισμός των υλικών:
Τα κυδώνια* συμβόλιζαν την αφοσίωση και την ερωτική πίστη.
Οι ξηροί καρποί τη γονιμότητα.
Το γλυκό (μέλι – ζάχαρη – βανίλια) και το πικρό (λεμόνι) συμβόλιζαν τις χαρές και λύπες που θα περάσει το ζευγάρι.

(*) Τα κυδώνια στην αρχαιότητα ήταν τα «χρυσά μήλα» που έδωσε ο Πάρης στην Αφροδίτη και γι’ αυτό η θεά του Έρωτα απεικονίζεται να κρατά ένα κυδώνι στο χέρι.

Την συνταγή αυτή μας έστειλε ένας επισκέπτης της Ματιάς, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!